U vazdušnoj bici protiv četiri aviona NATO pakta na nebu iznad Valjeva u avionu “mig 29” 4. maja 1999. godine poginuo je pilot potpukovnik Milenko Pavlović, komandant 204. lovačkog avijacijskog puka Vojske Jugoslavije u Batajnici.

Herojska smrt pilota potpukovnika Milenka Pavlovića

Ostale su zabilježene njegove posljednje riječi tokom neravnopravne vazdušne bitke: “Imam ih – imaju i oni mene…”.

Tokom agresije NATO-a vojska tadašnje SR Jugoslavije imala je značajne gubitke u infrastrukturi, ljudstvu i tehnici.

Istovremeno, ratno vazduhoplovstvo i protivvazdušna odbrana Vojske Jugoslavije nanijele su gubitke NATO paktu, oborivši im nekoliko aviona, bespilotnih letjelica i krstarećih raketa.

U periodu od 24. marta do 10. juna 1999. godine poginulo su 754 pripadnika vojske i MUP-a Srbije.

Jedna od glavnih ulica u Batajnici nosi ime pilota Pavlovića. Rođen je u selu Gornjem Crniljevu 5.oktobra 1959. godine. Vazduhoplovnu akademiju je završio u Zadru, a komandant 204. lovačko-avijacijskog puka postao je 1998.

Važi za jednog od najhrabrijih i najvoljenijih srpskih vojnika zbog nevjerovatnog gesta koji je učinio tokom NATO okupacije.

Naime, nakon pogibije majora Zorana Radosavljevića 26.marta, shvaćeno je da su srpski avioni u poluispravnom stanju. Svaki novi let, nosio je sa sobom ogroman rizik.

Kada je 4. maja 1999. stiglo naređenje o poletanju na NATO avione koji su nadleteli Valjevo, Pavlović je dežurao na komandnom mjestu u Staroj Pazovi. Javio je svom zamjeniku da po svaku cenu zadrži mlađeg kolegu da ne poleti i sam je krenuo ka Batajnici. Prišao je avionu i rekao: „Majku vam dečju, nećete vi da ginete, ja ću!“ Izvukao je mladog pilota iz aviona i poletio put rodnog kraja.

Nažalost, broj protivničkih aviona je bio prevelik, a Milenkovom avionu je odmah po polijetanju otkazao generator naizmenične struje.

Legendarni Milenko Pavlović je posthumno odlikovan Ordenom za hrabrost i Zlatnom letačkom značkom. Iza njega su ostali supruga i dva sina.