Srpski vojvoda u Prvom srpskom ustanku knez Sima Marković (1868-1817) bio je popečitelj narodne kase, odnosno prvi ministar finansija.

Srpski vojvoda u Prvom srpskom ustanku knez Sima Marković (1868-1817)

Bio je Karađorđev lični prijatelj i zbog toga se Skupština umjesto u Bogovađi održala u Borku (28.08.1805.), kada je osnovan Praviteljstvujušći sovjet srpski.

Predsjednik je Sjaveta (Sovjeta) 1807. godine, a 1809. godine vodi misiju u Bukurešt. Već 1811. postaje ministar finansija (“popečitelj” kase narodne”), da bi sledećih godinu dana proveo u Rusiji kao šef ustaničkog poslanstva (misije).  Potom je već 1813. u borbama na Drini.

Od početka ustanka bio je blizak saradnik Karađorđev, s kojim je emigrirao poslije propasti ustanka.

Vratio se u Srbiju zahvaljujući nagodbi Miloša Obrenovića i Marašli Ali-paše, ali je nastavio prepisku sa srpskim starješinama u Besarabiji, pozivajući ih da se vrate i nastave borbu protiv Turaka.

S vojvodom Pavlom Cukićem i bivšim Karađorđevim kapetanom Dragićem Gorunovićem podigao je bunu koju su Miloš i Turci brzo ugušili, a Marković i Gorunović uhapšeni su i pogubljeni.

Knez beogradske nahije postao je 1793. godine. Učesnik je Kočine krajine. U Prvom srpskom ustanku predvodio je vojsku na Ivankovcu, Mišaru, Deligradu, u oslobađanju Smedereva i Čokešini.

Vojska kneza Sime Markovića prva ulazi u Beogradsku varoš 13. decembra 1806. prilikom oslobađanja Beograda od Turaka.

Po njemu se zovu ulice u Beogradu, Smederevu i Kragujevcu i ulica koja vodi ka njegovom rodnom mjestu, kao i osnovna škola u Barajevu.

Marković je pogubljen 9. marta 1917. godine u beogradskoj tvrđavi prema naređenju Marašli Ali-paše.