Srpski trgovac i brodovlasnik Miša Anastasijević poklonio je Srbiji 1863. godine zgradu u Beogradu, poznatu kao Kapetan-Mišino zdanje.

Srpski trgovac i brodovlasnik Miša Anastasijević

U pismu Ministarstvu prosvjete Anastasijević je poručio da kuću ustupa “svom otečestvu” za smještaj “učenih i prosvetnih zavoda”.

Kapetan-Mišino zdanje je jedna od najpoznatijih beogradskih građevina iz 19. vijeka u kojoj je smešten Rektorat Univerziteta u Beogradu i dio Filozofskog fakulteta.

Zadanje se nalazi na Studentskom trgu i sagrađeno je u periodu od 1857. do 1863. godine, prema planovima češkog arhitekte Jana Nevole.

U vrijeme nastanka, Kapetan-Mišino zdanje je, poput prave graditeljske i arhitektonske znamenitosti, bilo predmet divljenja sugrađana kao jedna od najraskošnijih i najviših građevina u Beogradu.

Sagrađena je uz nekadašnji hotel “Imperijal” sa kojim je činila niz javnih objekata uz glavni beogradski trg – Veliku pijacu.

Izgradnja ovog objekta u neposrednoj blizini Knez Mihailove ulice, koja je tek bila u procesu regulacije, označila je preokret u načinu gradnje i arhitektonskom mišljenju koji su vladali graditeljstvom Beograda tog perioda.

Arhitektura ove palate predstavlja svjedočanstvo transformacije Beograda iz orijentalne varošice u evropsku prijestonicu moderne urbane strukture i reprezentativnih zdanja.

Zanimljivo je da arrhitektura zgrade predstavlja stilsku mješavinu elemenata gotike, romanike i renesanse sa dekorativno obrađenim fasadama, na kojima se nalaze skulpture Apola (desno) i Minerve (levo).

Prvobitna namjera Kapetan-Miše bila je da zgradu podigne za dvor nesuđenog vladarskog para – svoje kćeri Sare i Đorđa Karađorđevića.

Međutim, kako je Svetoandrejska skupština 1859. godine odlučila da vrati kneza Miloša na vladarski presto u Srbiji, sve nade o dolasku na vlast Karađorđevića ostale su bez osnova.

Kapetan Mišino zdanje, osim svojom lepotom i dopadljivošću, izazivalo je pažnju prolaznika i svojom visinom. Kao najviše zdanje Beograda, koje je tu titulu zadržalo gotovo do početka dvadesetog vjeka, poslužila je za postavljanje osmatračnice, koja se „120 stopa izdiže iznad trga i pruža najljepši vidik na Beograd i njegovu okolinu“.