Sve do 1944. godine Srbi dominiraju u partizanskom pokretu na prostorima današnje BiH i Hrvatske, a uz njih jedini vrijedni pomena, u brojnom smislu, jesu Dalmatinci.

SRBI DOMINANTNO NAJBROJNIJI U PARTIZANIMA-Srna

O tome da su Srbi u natpolovičnom broju činili partizanske jedinice sve do kraja 1943. godine i pada Italije govori i čuvena izjava hrvatskog rukovodioca Vladimira Bakarića.

Na Drugom zasjedanju AVNOJ-a on je priznao: “Na Prvom zasjedanju mi smo bili više predstavnici srpskog otpora u Hrvatskoj, nego Narodnooslobodilačkog pokreta Hrvatske”.

Prema dokumentima nastalim u toku rata /izvještaji o brojnom i nacionalnom sastavu partizana/, a objavljenim nakon rata u Zborniku dokumenata, tom pet, knjiga 30, nacionalni sastav divizija nastalih na tlu NDH /koja je obuhvatala i današnju BiH/ 1942. godine:

Šesta lička divizija – 96 odsto Srba, Sedma banijska divizija – 92 odsto Srba, Osma kordunaška divizija – 95 odsto Srba, Dvanaesta slavonska divizija – 85 odsto Srba…

U februaru 1943. godine počeo je protivnapad partizana u Drugom svjetskom ratu na združene njemačke, italijanske i hrvatske snage na Neretvi, poznat kao “Bitka za ranjenike”.

Do 26. februara razbijena je italijanska divizija “Murđe” i sve italijanske i snage Nezavisne Države Hrvatske u dolinama Neretve, Rame i Drežnice.

Početkom marta osam partizanskih brigada odbacilo je glavninu njemačkih trupa i svih 3.500 ranjenika prebačeno je na lijevu obalu Neretve.

U ovoj bici stadalo je mogo Dalmatinaca, koji su bili u partizanima boreći se protiv italijanske okupacije, pošto je ustaški poglavnik Ante Pavelić ustupio Dalmaciju Musolinijevoj Italiji.