Srpski vojvoda Stepan Stepa Stepanović (1856-1929), jedan od najistaknutijih vojskovođa u dva balkanska i u Prvom svjetskom ratu.

Srpski vojvoda Stepan Stepa Stepanović (1856-1929)

U Cerskoj bici u avgustu 1914. Druga armija pod njegovom komandom razbila je austrougarske trupe, za šta je dobio čin vojvode.

Na Solunskom frontu u septembru 1918. Druga armija je, napadajući na glavnom pravcu, u sadejstvu sa Prvom armijom, probila neprijateljsku odbranu, potom izbila na bugarsku granicu i prinudila Bugarsku na kapitulaciju.

Stepa je poslije završene Artiljerijske škole u Beogradu, u srpsko-turskim ratovima od 1876. do 1878. iskazao veliku ličnu hrabrost i umješnost u komandovanju.

Učestvovao je i u srpsko-bugarskom ratu 1885, a nekoliko godina kasnije postao je profesor istorije na Vojnoj akademiji u Beogradu i pomoćnik načelnika Glavnog generalštaba.

U generalski čin unaprijeđen 1907. i postavljen za komandanta Šumadijske divizije, 1908. imenovan je za ministra vojske, zatim za komandanta Drinske, pa Moravske divizije i od 1911. do 1912. ponovo je bio ministar vojske.

U Prvom balkanskom ratu komandovao je Drugom armijom u Kumanovskoj bici, poslije čega je krajem 1912. i početkom 1913. učestvovao u opsadi i zauzimanju Jedrena.

U Drugom balkanskom ratu uspješno je s Drugom armijom odbranio pravac dolinom Nišave prema Pirotu.

U početku Prvog svjetskog rata je, zamjenjujući načelnika štaba Vrhovne komande vojvodu Radomira Putnika, uspješno sproveo mobilizaciju i koncentraciju srpske vojske, a poslije Cerske bitke, u septembru 1914. njegova Druga armija je upornom odbranom osujetila austrougarsku Petu armiju da forsira Drinu.

Potom su u Kolubarskoj bici u drugoj polovini novembra 1914. snage pod njegovom komandom vodile teške borbe u području Lazarevca i spriječile austrougarske trupe da s juga obuhvate srpsku vojsku i potom u decembarskoj kontraofanzivi učestvovale u izbacivanju austrougarske vojske iz Srbije.

Prilikom povlačenja srpske vojske krajem 1915. i početkom 1916. uspio je da s Drugom armijom, u sadejstvu sa Timočkom vojskom, uspori napredovanje bugarske Prve armije.

Stepa je bio voljeni oficir, kako ga opisuju njegovi savremenici. Dijelio je sudbinu svojih vojnika i nikada nije povukao naređenje. Bio je skroman čovjek, koji se vodio parolom “Sve za državu”.

U čast vojvode Stepe i Srpske vojske mnoge ulice u gradovima Srbije i na području bivše Jugoslavije nosile su njegovo ime.

U Sarajevu je skoro cijeli 20. vijek jedna od najvećih ulica nosila ime po Stepi – Obala Stepe Stepanovića. NJu ni komunističke vlasti nisu dirale, a ukinule su je ratne i poslijeratne sarajevske vlasti iz devedesetih godina na čelu sa SDA.

Vojvoda Stepa umro je 1929. godine.