Branislav Crnčević (1933-2011) bio je srpski književnik, aforističar, novinar, scenarista, ali i političar, koji je podržavao stvaranje Republike Srpske.

Branislav Crnčević (1933-2011)

Bio je član Senata Republike Srpske od 1996. godine, te i jedan od osnivača Srpske napredne stranke Srbije.

Crnčević je i danas inspiracija brojnim književnicima, a njegova djela preporučuju se djeci jer su, kako smatra kritika, jednostavna, osjećajna i bajkovita, ali i odraslim čitaocima. Dobitnik je nagrade „Zmajevih dečijih igara” za stvaralački doprinos savremenom izrazu u književnosti za djecu, 1987. godine.

Za građu svojih djela, on je uzimao stvarne, razigrane, ali i tužne slike života. Književnoj temi pristupa anegdotski sa stanovišta humora i fine ironije.

Neka od njegovih najpoznatijih djela su: “Bosonogi i nebo”, “Piši kao što ćutiš”, “Crni đavo, crveni rep”, “Čuvari pepela”..

Rođen je 1933. godine u Kovačici, rastao je u Rumi, a djetinjstvo je, nakon smrti oca, proveo po sirotištima i hraniteljskim domovima.

Studirao je na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Karijeru je započeo kao službenik predstavništva zrenjaninske pivare u Novom Sadu. Zatim je uslijedila novinarsko-urednička faza u listovima “Jež” i “Duga”, kao i u listu za djecu “Mali jež”.

Objavljivao je kolumne u raznim časopisima i listovima, među kojima su “NIN” i “Politika”.

Pisao je i scenarije za filmove.

Na književnu scenu stupio je pod pseudonimom Vinon Rumski i Branislav BIP. Dobitnik je nagrade “Zmajevih dečjih igara” za stvaralački doprinos savremenom izrazu u književnosti za djecu 1987. godine, te nagrade “Zlatni beočug” za životno djelo…

Branu Crnčevića mnogi pamte po velikom broju nezaboravnih aforizama, a uglavnom su bili na temu karaktera Srba.

Neki od njih su:

„Istorija: Velike sile svakoga dana biju nekog malog agresora”

„Otkako sam sebe uhvatio u laži ne vjerujem više nikome”

“Čuo sam da će sutra biti bolje, a ja baš sutra neću biti ovde”….

„Pametan vođa uvijek oprašta narodu sve svoje greške”

„Bio je besmrtan dok je bio živ”

Pamte se i Brani citati:

* Devetnaesti vijek je zlatno doba književnosti, u dvedesetom veku književnost je malo izgubila primat, jer su se pojavile discipline koje su neknjiževne kao što su televizija, Internet. Televizija se još dobro drži bar objavi ponekad dobru dramu, dobar tekst a Internet je pokušaj da se od miliona ljudi naprave pisci koji ne znaju o čemu se radi.

* Ne, ja moderne tehnologije koristim. Pišem na kompjuteru, ali retko ulazim u internet. Smatram da je kompjuter savršena pisaća mašina.

* Provodim najviše vreme u čitanju i pisanju i u kafanama, one mi najviše uzimaju vremena.